La supo
de la
promenanto.
Printempas. Prenu kun vi ujon el
vimeno, tondilon kaj iru kolekti frumatene.
Kaj laŭ la trovoj, ŝtelu kelkajn
junajn foliojn de urtiko, de lamio, de plantago, de ursajlo, de
papaveto, delikatajn travideblajn foliojn de fago kaj ankaŭ plej
eble plantidojn de sovaĝa tamo, kaj iomete da okzalo.
Je la vespero, viahejme kaj laŭ la
ordo, vi malkorku vin-botelon por aerumi. vi tranĉu la plantojn en
etajn pecojn. Rapide, vi senŝeligu kaj dispecigu cepon kiun vi
kuiros en oleo ; kiam la cepo-pecoj bruniĝas vi aldonu salon
kaj pipron, iom da butero kaj du teler-kvantojn da akvo ;vi
senŝeligu kaj dispecigu unu aŭ du terpomojn kiujn vi aldonos . Post
dek minutoj, vi aldonu la planto-pecojn. Post unu aŭ du minutoj,
finite ! La supo estas preta. Bonvolu gustumi kiel egoisto kun
laŭvola kvanto da vino. Kun tiu supo, prefere manĝu iom da pano,
kun fromaĝo aŭ kun seka kolbaso.
De A.M.
